ത്വബാൻ (റ)

ത്വബാൻ എന്ന സഹാബി പ്രവാചകൻ മുഹമ്മദ് നബി (സല്ലല്ലാഹു അലൈഹി വസല്ലം) യോട് അഗാധമായ സ്നേഹവും ഭക്തിയും ഉള്ളവനായിരുന്നു. അവൻ മുമ്പ് ഒരു അടിമയായിരുന്നു, പക്ഷേ നബി (സ) അദ്ദേഹത്തിനെ മോചിപ്പിക്കുകയും തന്റെ അടുത്ത് നിർത്തുകയും ചെയ്തു. ത്വബാൻ എപ്പോഴും നബിയുടെ സേവനത്തിന് തയ്യാറായി നിന്നു, അദ്ദേഹത്തിന്റെ മനസ്സ് നബിയോടുള്ള സ്നേഹത്താൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു.

ഒരു ദിവസം, ത്വബാൻ നബിയുടെ അടുക്കൽ വന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖം വിഷാദത്താൽ മങ്ങിയിരുന്നു. നബി (സ) അദ്ദേഹത്തിനെ ശ്രദ്ധിച്ച് ചോദിച്ചു, "ത്വബാൻ, നിന്റെ മനസ്സിന് എന്താണ് വിഷമം? നിന്റെ മുഖം എന്തിനാണ് ഇങ്ങനെ മാറിയിരിക്കുന്നത്?" ത്വബാൻ തല കുനിച്ച് പറഞ്ഞു, "യാ റസൂലല്ലാഹ്, എനിക്ക് താങ്കളെ വിട്ട് ഒരു നിമിഷം പോലും ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു. താങ്കൾ എപ്പോഴെങ്കിലും എന്നെ വിട്ട് പോയാൽ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യും എന്ന് ഞാൻ ഭയപ്പെടുന്നു."

നബി (സ) പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തിനെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു. അവൻ പറഞ്ഞു, "ത്വബാൻ, നിന്റെ സ്നേഹം എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നു. എന്നാൽ, ഒരു മനുഷ്യന്റെ ജീവിതം അല്ലാഹുവിന്റെ കൈയിലാണ്. നിന്റെ ഭയത്തെക്കാൾ വലുത് അല്ലാഹുവിനോടുള്ള വിശ്വാസമാണ്. എന്നോടുള്ള നിന്റെ സ്നേഹം നിന്നെ അല്ലാഹുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് കൂടുതൽ അടുപ്പിക്കട്ടെ."

ത്വബാൻ ആ വാക്കുകൾ ഹൃദയത്തിൽ സൂക്ഷിച്ചു. ഒരിക്കൽ, നബി (സ) ഒരു യാത്രയ്ക്ക് പോയപ്പോൾ ത്വബാൻ അകലെയായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന് അതിനെ താങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ദുഃഖം കണ്ട് നബി തിരിച്ചെത്തിയപ്പോൾ അവനോട് പറഞ്ഞു, "നിന്റെ ഈ സ്നേഹത്തിന് അല്ലാഹു നിന്നെ പ്രതിഫലം നൽകും. ക്ഷമയോടെ കാത്തിരിക്കുക, എല്ലാം അല്ലാഹുവിന്റെ പദ്ധതിയിൽ ഉണ്ട്."

ത്വബാൻ ആ വാക്കുകൾ ശക്തിയായി പിടിച്ചു. നബിയുടെ മരണശേഷവും അവൻ ആ സ്നേഹവും വിശ്വാസവും ഉയർത്തിപ്പിടിച്ച് ജീവിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതം സ്നേഹത്തിന്റെയും ഭക്തിയുടെയും ഒരു മാതൃകയായി മാറി. അല്ലാഹുവിനോടും നബിയോടുമുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ അർപ്പണം ഇന്നും മുസ്‌ലിംകൾക്ക് പ്രചോദനമാണ്."