നബിയുടെ ദയയും നീതിയും

പ്രവാചകൻ മുഹമ്മദ് നബി (സ) മക്കയിൽ നിന്ന് മദീനയിലേക്ക് ഹിജ്റ പോയ സമയം ഒരു പുതിയ യുഗത്തിന്റെ തുടക്കമായിരുന്നു. മദീനയിൽ എത്തിയപ്പോൾ അവിടെയുള്ള ജനങ്ങൾ, യഹൂദരും അറബികളും ഉൾപ്പെടെ, അദ്ദേഹത്തിനെ സ്വാഗതം ചെയ്തു. എന്നാൽ, എല്ലാവരും ഒരേ മനസ്സോടെ ജീവിക്കുന്ന ഒരു സമൂഹം സൃഷ്ടിക്കുക എന്നത് എളുപ്പമായിരുന്നില്ല.

ഒരു ദിവസം, മദീനയിലെ ഒരു യഹൂദി വ്യാപാരി നബിയുടെ അടുക്കൽ വന്നു. അവൻ പറഞ്ഞു, "യാ മുഹമ്മദ്, എന്റെ അയൽവാസിയായ ഒരു മുസ്‌ലിം എന്റെ പഴങ്ങൾ മോഷ്ടിച്ചു. നിന്റെ ശിഷ്യനാണെങ്കിൽ നിനക്ക് എന്ത് നീതി നടപ്പാക്കാൻ കഴിയും?" നബി (സ) ശാന്തമായി അദ്ദേഹത്തിന്റെ പരാതി കേട്ടു. അവൻ ആ മുസ്‌ലിമിനെ വിളിപ്പിച്ചു ചോദിച്ചു, "നീ ഇതിൽ സത്യം പറയണം. നിന്റെ മേൽ അല്ലാഹുവിന്റെ ശിക്ഷ വീഴാതിരിക്കാൻ സത്യം മാത്രം പറയുക."

ആ മനുഷ്യൻ തല കുനിച്ച് പറഞ്ഞു, "നബിയേ, ഞാൻ തെറ്റ് ചെയ്തു. എന്റെ കുട്ടികൾ പട്ടിണിയിലായിരുന്നു. ഞാൻ പഴങ്ങൾ എടുത്തത് അവർക്ക് വേണ്ടിയാണ്." നബി (സ) അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാക്കുകൾ ശ്രദ്ധിച്ചു. എന്നിട്ട് യഹൂദി വ്യാപാരിയോട് പറഞ്ഞു, "ഇവന്റെ തെറ്റ് ഞാൻ ശരിയാക്കാം. നിന്റെ പഴങ്ങളുടെ വില ഞാൻ തരാം. പക്ഷേ, ഇവന്റെ കുട്ടികളെ നീ സഹായിക്കണം. അവർക്ക് ഭക്ഷണം നൽകാൻ നിന്റെ കരുണ ഞാൻ അപേക്ഷിക്കുന്നു."

യഹൂദി വ്യാപാരി ആദ്യം മടിച്ചെങ്കിലും, നബിയുടെ ദയയും നീതിയും കണ്ട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഹൃദയം മാറി. അവൻ പറഞ്ഞു, "നിന്റെ വാക്കുകൾ എന്റെ മനസ്സിനെ സ്പർശിച്ചു. ഞാൻ പഴങ്ങളുടെ വില വാങ്ങുന്നില്ല. ഇനി മുതൽ ഈ കുടുംബത്തിന് ഞാൻ ഭക്ഷണം നൽകാം." അങ്ങനെ, ഒരു തെറ്റ് നീതിയിലൂടെയും ദയയിലൂടെയും ഒരു ബന്ധത്തിന്റെ തുടക്കമായി.

ഈ സംഭവം മദീനയിൽ വ്യാപകമായി അറിയപ്പെട്ടു. നബി (സ) ശിക്ഷയിലൂടെ മാത്രമല്ല, മനുഷ്യത്വത്തിലൂടെയും സമൂഹത്തെ ഒന്നിപ്പിച്ചു. അല്ലാഹുവിന്റെ മാർഗത്തിൽ സത്യവും നീതിയും ഉയർത്തിപ്പിടിച്ച അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതം ഇന്നും മുസ്‌ലിംകൾക്ക് മാതൃകയാണ്."